Monday, October 20, 2008

my baby is gone


sabah 7 bucukta sevdicegin telefonuyla uyandim, kusumuzun oldugunu soyledi :((((((( sevdicege o kadar asikti ki kusumuz, kafesinden ciktigi gibi saatlerce ayrilmazdi kolundan, ensesinden. dune kadar hersey cok iyiydi, yeni oyuncak goturmustum, heyecandan hangisiyle oynayacagini sasirmisti :( aksama dogru sevdicegin boynunda uyuyakalmisti. cok yorgun galiba falan diye dusunduk, sabaha karsi kafesinden garip garip sesler geliyormus. sevdicekte yaramazlik yapiyor herhalde deyip uyumaya devam etmis. sesler artmaya baslayinca da sevdicek uyanmis tabii. kafesin dibinde nefes alamadigi icin kendini surukluyormus :(((((((( sevdicek eline almis, ne yapacagini sasiraraktan, elini opmus bir kac kere ve vedalasip gitmis :((((((((((((((((( sabahtan beri gozler sis sis oturuyorum ofiste. kustan cok bebek gibiydi bizim icin, kafasini oksatir, opucukler verirdi. ortalama 20 yillik omurleri oldugu icin, cocuklarimiz da onunla beraber buyuyecekti :(((((((((((((

cok kotuyum daha fazla yazamiycam :((((((((((((((

4 aman eksik kalma:

osuruktanteyyare said...

başınız saolsun:((
bnmde 8 yıllık kuşum ölünce çok ağlamıştım :((

Zulapha Kaphali Iku said...

cok tesekkur ederim canimcim :( ben hala inanamiyorum gittigine ya..kustan cok boyle kuzu gibiydi. basini oksatirdi saatlerce :( sevdicek yeni bir kus alalim diyor ama bakalim :(

Anonymous said...

cok uzuldum
neler hissettigini cok iyi anliyorum-hayvan sevgisi cok baska birsey-bu minik canlilar ailemizin bir parcasi gibi oluyorlar..

Zulapha Kaphali Iku said...

evet banu'cum :( sen paris'le lulu'na cok iyi bak olur mu :(