Monday, February 8, 2010

gecmis

Oyle bir dongudur ki hayat
Sevdiklerinle yer degistirir durur
Caresiz hep oynarsin ayni oyunu
Bir kere olan her sey olmaya devam eder
Bir kere kactin mi herseyden
Ayni ayak izlerine basarak kacarsin surekli
Bastikca buyur gecmisin ayak izleri
Arkanda biraktikca ansizin onune cikarlar
Kendi ayak izlerini takip edip donemezsin gecmise
Ama yeterince beklersen eger
Gecmis eninde sonunda donecektir sana geri
Gecmisi degistiremesen de
Cagirabilirsin onu kendine
Oyunu bir kere kaybettiysen eger
Silemezsin kayitlarini
Ama yeterli bedeli odediysen eger
Her seyini kaybettigin o masaya bir gun oturabilirsin yeniden
Gecmisin ocunu almak zordur
Gecmisle hesaplasmak neredeyse imkansizdir
Ama bir kere niyetlendiysen o daga tirmanmaya
Sirf kendinin degil dusmanlarinin da deseceksin gecmislerini
Hasimlarinin biraktigi kanli izlerden oyle ustalikla gececeksin ki bu sefer
Kendi gecmisine degil onlarinkine doneceksin bir sureligine
Onlarin ayak izlerine basarak yaklasacaksan onlara
Cok dikkat etmelisin
Senin kim oldugunu hatirlamayacaklar ama
Kendilerini gorurlerse sende
Kendi yaptiklarini hatirlatacaksin onlara
Ama intikam yolunda asil tehlike
Gercegi ogrenmeleri degil dusmanlarinin
Asil tehlike kendi gercegini saklamaya calisirken
Onlar hakkindaki gercegi asla ogrenememektir…

1 aman eksik kalma:

éLLa Çiça said...

hayatin sirrini bir turlu cözemedim zaten.. cok bilinmeyenli bir denklem gibi. ama sen yaklasmissin sonuca. guzel bir yazi olmus